Hoewel onze kerk op dat moment een renovatie onderging hebben wij op 23 januari afscheid genomen van Niels Hamel. Niels is op zaterdag 14 januari overleden na een korte periode in het ziekenhuis. Hij is vredig heengegaan te midden van geliefden. Niels is 89 jaar oud geworden. Niels is tot het laatste moment bezig geweest met schilderen en schrijven met een niet aflatend enthousiasme, hij was een geweldig mens en een Ruigoorder in hart en nieren.

Niels Hamel (22 Augustus 1933 – 14 Januari 2023, Amsterdam NL), telg uit een geslacht van schilders en theatermensen, ontwikkelde zich als schilder gedurende de jaren vijftig van de vorige eeuw. Aanvankelijk nog onder invloed van de Vlaamse expressionisten Permeke, Brusselmans en James Ensor, richtte hij zich daarna meer en meer op de naoorlogse Amerikaanse schilderkunst, met name de action paintings van schilders als Pollock en de Kooning. In Nederland was het vooral de COBrA groep die qua invloed van belang was in zijn ontwikkeling als schilder. Nog te jong en zoekende, nam hij in die jaren geen deel aan de activiteiten van die groep. Onmiskenbaar, echter, is in zijn coloriet en wijze van werken die invloed merkbaar.

Vanaf de jaren zestig concentreerde hij zich op de samenwerking met andere disciplines. In eerste instantie met architectuur, later vooral met theater. In opdracht van Rijk en Gemeente realiseerde hij wandschilderingen, mozaïeken en betonreliëfs. Voorop stond in die samenwerking de behoefte zijn werk als beeldend kunstenaar te integreren met andere disciplines. Vooral in zijn samenwerking met theater trachtte hij die integratie van zijn vormgeving met drama tot in de uiterste consequentie door te voeren.

Bijna veertig jaar lang, van 1957 tot 1996, zou hij naast zijn vrije werk als schilder de vormgeving bepalen van talloze professionele theaterproducties.

Werken van Niels Hamel zijn vertegenwoordigd in nationale en internationale collecties waaronder het Stedelijk Museum te Amsterdam, Het Nederlands Theater Instituut, de Stichting Beeldende Kunst, More College of Art te Philadelphia alsmede in privé collecties.

“Vroeger had ik wel eens moeite met de beperkingen van het schilderij, dat platte vlak, dat vierkant of die rechthoek. Op de academie studeerde ik daarom, behalve de Vrije Schilderkunst, tevens de Monumentale Kunst. Vanuit de behoefte de toeschouwers als het ware met mijn werk te kunnen omvatten. In opdracht van Rijk en Gemeente maakte ik wandschilderingen, mozaieken en beton reliëfs en ontwierp ik projekten waarin ik vanuit mijn beeldend kunstenaarschap de architechtonische ruimte hielp vormgeven. Vanuit die behoefte begon ik ook steeds meer als vormgever voor theater te werken. De samenwerking met andere theatermakers bood mij de gelegenheid mijn vrije werk met het hunne te integreren. Als scenograaf streefde ik ernaar theaterruimten te creeëren waar de beeldende-dramatische werking van de ruimte tot een maximum was opgevoerd en waar het publiek zo intens mogelijk bij was betrokken.” – Niels Hamel