Brendan Jan Walsh droomde er op zijn 16de van om een cellist te worden. Thuis vond men dat een minder goed idee.
Je hebt hersens, zei zijn moeder, gebruik ze alsjeblieft. Dus ging Brendan zowel muziek als een andere taal studeren op universiteit.

Daarna dan conservatorium. Maar wat viel dat tegen! Een wereld van regeltjes, techniek, etudes… maar geen magie. Na anderhalf jaar onder een dictatoriaal regime van zijn celloleraar hield hij het voor bekeken.  De liefde voor muziek was weg. Kapot. Teleurgesteld ging hij iets anders studeren.

Maar dankzij een bevriend cellist bleef hij toch spelen, bij het Ricciotti Ensemble, een symfonisch straatorkest dat overal, voor iedereen speelt. Hij leerde dat muziek een geschenk is. Eentje dat je niet terug kunt geven, want nadat de noten geklonken hebben blijft alleen nog de herinnering. Muziek is een taal zonder woorden en van alle componisten begreep Johan Sebastian Bach dat misschien wel het allerbest. Zijn Cello Suites maakten gek genoeg een vergelijkbare evolutie door.

Lang werden deze stukken gezien als technische oefeningen, als études. Totdat de grote cellist Pablo Casals deze werken onder de loep nam en liet zien dat deze muziek voor één instrument eigenlijk meerdere stemmen verbergt.  Meer nog, elke Suite is een verzameling van dansen en verklankt beweging, beeld en natuurlijk gevoel.

Brendan leerde dankzij deze muziek zelf ook componeren en telkens hij een Cello Suite van Bach speelt, groeit zijn liefde voor muziek weer voort.

https://www.brendanjanwalsh.com/cello

Locatie: Op het terras of in de kerk (afhankelijk van het weer)
deuren open: 16:00
aanvang concert: 17:00
Kosten: Gratis